Alen Bergala

Alen Bergala (1943) je francuski filmski kritičar, esejista, scenarista i režiser. Stručnoj javnosti iz sveta kinematografije poznat je kao vrsni poznavalac opusa Žan-Lika Godara, ali i Roberta Roselinija.

Dugogodišnji je saradnik i autor u časopisu Cahiers du cinéma. Predavao je na Univerzitetu u Parizu III: Nova Sorbona i u nacionalnoj višoj školi za audiovizuelne prakse La Fémis. Godine 2000, bio je filmski savetnik Žaku Langu, tadašnjem ministru obrazovanja, sa kojim je radio na perspektivama uvođenja umetnosti u osnovno obrazovanje. Razvio je svoj koncept kinematografskog obrazovanja za decu u knjizi The Cinema Hypothesis: Teaching Cinema in the Classroom and Beyond.

Prvi igrani film Faux fuyants režirao je 1982. godine. Slede i filmovi Où que tu sois (1987) i Incognito (1989), a zatim i dokumentarni filmovi o Čaplinu i Pazoliniju, po kojima je najpoznatiji kao i serija dokumentaraca Un siècle d’écrivains (Vek pisaca, 1995-2000) gde su prodefilovali pisci kao što su: Valeri, Prust, Keno, Sartr, Elijar, Apoliner, Dira, Blanšo, ali i Muzil, Neruda, Kortasar, Kalvino, Kafka, Bernhard, Pasternak, Nabokov, Selindžer, Dos Pasos, Ficdžerals, Džojs i dr.

Fakultet za medije i komunikacije je 2018. godine objavio njegov tekst Roberto Roselini i izumevanje modernog filma.