Džudit Batler

Džudit Batler (1956) je američka poststrukturalistička filozofkinja koja je posebno doprinela razvoju feminističke filozofije, kvir teorije, teorije književnosti i političke filozofije. Veliki ugled vodeća teoretičarka feminizma stekla je radovima objavljenim tokom devedesetih u kojima osporava tradicionalno shvaćen pojam „roda”, na račun sopstvene teorije o rodnoj performativnosti. Batler koherenciju kategorija pola, roda i seksualnosti vidi kao društveni konstrukt, a njihovo performiranje ne posmatra kao dobrovoljan izbor, već kao produkt „regulativnog diskursa” i „disciplinskih režima”.

Godine 1978/79. izučavala je nemački idealizam na univerzitetu u Hajdelbergu, a doktorirala je na Jejlu 1984. godine. Od 1991. bila je profesorka na Univerzitetu Džon Hopkins, a 1993. dobila je katedru na Berkliju. Predaje na Kolumbija Univerzitetu u Njujorku, na odseku za engleski jezik i komparativnu književnost. Dobitnica je mnogih nagrada među kojima je i Adornova nagrada iz 2012. godine.

Pažnju akademske javnosti skrenula je kapitalnim studijama Nevolje s rodom: feminizam i subverzija identiteta (Karpos, [1990] 2010) i Tela koja nešto znače: o diskurzivnim granicama ’pola’ (Samizdat B92, [1993] 2001) čiji vrlo zahtevni stil predstavlja raskid sa tradicionalnim jezikom kako bi se prevazišao dominantni kulturni narativ. Njene najnovije knjige posvećene su kritici cionizma, političkom nasleđu Gramšijevog pojma hegemonizam, kao i raspravi o nelegitimnim formama rata i nasilja.

Fakultet za medije i komunikacije do sada je objavio njene knjige Psihički život moći: teorije pokoravanja (2012) i Ka performativnoj teoriji okupljanja (2019). Koncept performativnosti se proteže i van roda u misli Džudit Batler i može se smatrati teorijski centralnom idejom i punom teorijom subjektivnosti.