Pol Virilio

Pol Virilio (1932 – 2018) je svetski priznat filozof, teoretičar kulture i urbanista, sa posebnim interesovanjem za urbani prostor i razvoj tehnologije u odnosu na moć i brzinu. Kolege su pisale o njemu da je “istoričar ratovanja, tehnologije i fotografije, filozof arhitekture, vojne strategije i filma, i politički angažovani provokativni komentator istorije, terorizma, masovnih medija i odnosa čovek-mašina”.

Nakon obuke u Ecole des metiers d’art, Virilio specijalizirao se za umetnička dela vitraža i radio zajedno s Anrijem Matisom u crkvama u Parizu. Nakon što je bio regrutovan u vojsku tokom Alžirskog rata za nezavisnost, pohađao je predavanja iz fenomenologije kod Merlo-Pontija na Sorboni. Nakon učešća u ustanku u Parizu maja 1968. godine, studenti na Ecole Speciale d’Architecture nominovali su ga za profesora. Godine 1973. postaje direktor studija i direktor magazina L’Espace Critique. Trenutno radi kao profesor emeritus u École Spéciale d’Architecture u Parizu.

Autor je brojnih knjiga na temu uzajamnog uticaja tehnologije i brzine: Speed and Politics: An Essay on Dromology (1977), The Aesthetics of Disappearance (1991), Lost Dimension (1991), The Information Bomb (2000), Accident of Art (2005). Do danas je na srpski prevedena njegova studija Kritični prostor (Gradac, 2011), zatim Rat i film 1: Logistika percepecije (Filmski centar Srbije, 2003) studija koja predočava istorijske, teorijske, filozofske i etičke dimenzije filmskog medija, te poreklo i prirodu njegove manipulativne moći.

Prevedene su i knjige pisane u saradnji sa Silverom Lotrinžerom Sumračno svanuće (Službeni glasnik, 2015) i Čisti rat: dvadesetpet godina kasnije, knjiga koju je 2012. godine objavio Fakultet za medie i komunikacije..