Rozalind Kraus

Rozalind Kraus (1941) američka je kritičarka i teoretičarka umetnosti postapstraktne ekspresionističke ere koja je pokušavala da razume fenomen modernističke umetnosti u njenim istorijskim, teorijskim i formalnim dimenzijama. Bila je učenica formaliste Klementa Grinberga, ali ubrzo biva opčinjena novim umetničkim pokretima (60-ih i 70-ih) za koje je verovala da zahtevaju drugačiji teorijski pristup – koji bi se manje fokusirao na estetsku čistotu umetničke forme, a više na estetiku koja je okupirana istorijskim i kulturnim pitanjima. Sa posebnim naglaskom na umetnicima koji su eskperimentisali u polju fotografije i skulpture, u svom kritičkom radu istraživala je koncepte “bezobličnosti”, “pastiša”, “optičkog nesvesnog”, a naročitu pažnju je poklanjala i pitanjima feminizma, poststrukturalizma i postminimalizma.

Radila je na Tehnološkom institutu u Masačusetsu (MIT), Univerzitetu Prinston, a trenutno predaje istoriju umetnosti na Kolumbija univerzitetu u Njujorku. Diplomirala je 1962. godine na Vesli koledžu a doktorirala na odeljenju istorije umetnosti na Harvardu. Bila je vanredna urednica i dugogodišnja saradnica Artforuma (1971-1974), a 1976. godine je učestvovala i u pokretanju časopisa o teoriji umetnosti October.

Nakon doktorske teze koja se bavila skulpturom Dejvida Smita napisala je mnoge vredne monografije i zbirke kritičkih eseja, gde se ističu: Passages in Modern Sculpture (1977), The Originality of the Avant-Garde and Other Modernist Myths (1985), The Optical Unconscious (1993), The Picasso Papers (1999), A Voyage on the North Sea: Art in the Age of the Post-Medium Condition (1999), Perpetual Inventory (2010).